بررسی اثرات نامتقارن آزادسازی تجاری بر رشد اقتصادی (کشور ایران برای سال های 1355 تا 1387)

از بحث های مهم اقتصاد کلان، اثرات سیاست های آزادسازی تجاری بر رشد اقتصادی می باشد در این تحقیق به بررسی عدم تقارن تکانه های آزادسازی بر رشد اقتصادی پرداخته شده است و از داده های سالیانه در دوره-ی زمانی 1355 تا 1387 استفاده شده است. در این تحقیق از سه شاخص سهم ساده تجارت، صادرات حقیقی و واردات حقیقی در اقتصاد با نفت و بدون نفت استفاده می شود. با استفاده از روش گشتاور تعمیم یافته برای نشان دادن اثر محدودیت های تجاری از شوک های منفی در مدل استفاده شد. نتایج نشان داد که در مورد اثرات محدودیت روی رشد اثرات دوگانه ای وجود دارد. هم چنین در این روش برای آزمون کردن عدم تقارن بین ضرایب شوک ها از آزمون والد استفاده شد. نتایج آزمون زمانی که از مجموع صادرات و واردات تقسیم بر تولید ناخالص داخلی در اقتصاد با نفت استفاده شد حاکی از تقارن ضریب شوک های مثبت و منفی بود. و در سایر شاخص های بکار گرفته شده نتایج حاکی از عدم تقارن بین ضریب شوک های مثبت و منفی می باشد. در ایران بکارگیری شاخص های آزادسازی تجاری به جز شاخص صادرات حقیقی سبب تأثیر بیش تر شوک های منفی بر اقتصاد می شود. به طوری که این اثرات منفی که از نظر مقداری بزگ تر از شوک های مثبت هستند باعث کاهش اثرات مثبت آزادسازی در کشور می شود و در نهایت آزادسازی تجاری باعث کاهش رشد در کشور می گردد. با توجه به روند شوک های مثبت و منفی شاخص های آزادسازی تجاری در اقتصاد ایران می توان به حبابی بودن آزادسازی تجاری در ایران اشاره نمود. از روش جوهانسن برای بررسی رابطه ی بلندمدت و رابطه ی علی و معلولی استفاده شد که رابطه ی هم انباشتگی بلندمدت بین متغیرها و رابطه ی علیت تأیید شد.